کیاشیتو جایگزین چمن
یافتن جایگزین برای چمن‌های تشنه و پر هزینه رایج در صورتی که با آگاهی و مطالعه کافی صورت گیرد می‌تواند هم بر زیبایی فضای سبز اضافه کند و هم مصرف آب و سایر هزینه‌های نگهداری را کاهش دهد.
کیاشیتو از بهترین جایگزین های چمن با توجه به نیازها و اقلیم کشور است. گیاهی پوششی با ساختاری متراکم است که به سرعت ترمیم میشود. این گیاه تا کنون به عنوان گیاه پوششی در بلوارها، سقف‌ها، فضاهای سبز عمومی و خانگی به کار رفته است. این گیاه به دلیل داشتن برگ‌های زیبا و گلدهی فصلی آن یکی از زیبایی‌های فضای سبز شما را شکل خواهد داد.
کیاشیتو می‌تواند در سطوح به عنوان جایگزین کارآمد و ارزان چمن به کار رود؛ آب کمی مصرف میکند، به چمن‌زنی و نگهداری چندانی نیاز ندارد، علف هرز ندارد و به پاخور مقاوم است.
در زیر مهم‌ترین گیاهان پوششی که هر یک می‌تواند به عنوان یکی از جایگزین های چمن با معایب و مزایای خاص خود مطرح باشد فهرست شده است.
برای کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید
جگن علفزار
از جایگزین های چمن است که شباهت نسبی با چمن دارد. اگرچه ظاهری یک دست مانند چمن‌های رایج را ندارد اما زیبایی طبیعی و خاص خود را دارد و نیاز آبی آن کمتر است. از گیاهان نیمه‌آفتاب و سایه دوست محسوب میشود و بیشتر برای مناطق کوهپایه مناسب است. نیاز آبی گیاه در هفته اول بیشتر است و روزی یک بار آبیاری برای آن مناسب است. پس از یک هفته به مرور آبیاری را کاهش دهید تا در هفته چهارم به یک بار در هفته در فصل‌ّهای گرم سال برسد مگر در گرمای خیلی شدید.
در صورتی که در طول هفته باران ببارد نیازی به آبیاری بیش از اندازه نیست. در طول ماه‌های سرد آبیاری لازم نیست. پس از پایان گلدهی در فصل بهار آن را تا حدی کوتاه کنید و باقیمانده را رها کنید تا بذرهای احتمالی رشد کند و به تقویت تراکم چمن کمک کند. جگن علفزار در گرمای شدید ممکن است به حالت خواب برود ولی در زمستان سبز می‌ماند.
برای کاشت این چمن در صورت نیاز ابتدا علف‌های هرز یا چمن‌های باقیمانده قبلی را به وسیله گلایفوسیت (رانداپ) که یک علف کش سالم و بی‌خطر است از بین ببرید و چند هفته صبر کنید. برای آماده سازی خاک و پیش از کاشت نشاها سطح خاک را با یک لایه خاک کمپوست بپوشانید. هر نشاء از آن بسته به رقم آن بین ۱۰ تا ۲۵ سانتی متر اطراف خود را می‌پوشاند.
فرانکنیا
فرانکنیا به عنوان یکی از رایج ترین جایگزین های چمن اخیرا در فضاهای سبز پارک‌ها زیاد به کار رفته است. فرانکنیا گیاه رونده با حداکثر ارتفاع ۵ سانتی متر است که ازطریق ساقه‌های آن گسترش می‌یابد و پوشش خوبی را به عنوان جایگزین چمن ایجاد میکند. برگ‌ها سبز تیره و مخملی است و در فصل بهار گلهای صورتی رنگ بسیار کوچک و پراکنده دارد.
تا حدی به سرما مقاوم است اما در زمستان رنگ آن به قرمز تیره تغییر می‌یابد و با گرم شدن هوا مجدداً رنگ سبز پدیدار میشود. فرانکنیا به گرما نیز تا ۳۵ درجه سانتی‌گراد مقاوم است و در آفتاب کامل و سایه آفتاب به خوبی رشد میکند. همچنین به خاک سنگی و شور تا حدی مقاوم است. نیاز آبی آن کم است و در مناطق معتدل روزانه یک بار آبیاری نیاز دارد. هنگام آبیاری زمانی است که سطح خاک خشک شود و آبیاری بیش از این حد موجب پوسیدگی ساقه و ریشه میشود.
در شیب‌های تند هم قابل کشت است. برای تکثیر آن میتوان از طریق تقسیم بوته‌های متراکم در اوائل بهار و یا از طریق قلمه‌های دارای ۲ تا ۳ برگ در خاک مرطوب اقدام کرد. بیش از ۸۰ گونه مختلف دارد و بومی مناطق معتدل و یا مدیترانه‌ای است.
فارغ از تیره بودن رنگ برگ‌ها، نقطه ضعف اصلی فرانکنیا این است که به عنوان جایگزین های چمن قابلیت پاخوری کافی ندارد. همچنین در برابر علف‌های هرز قدرت رقابت کمی داشته و از این رو نیاز به وجین دائم دارد به همین دلیل بهتر است پیش از اقدام به کشت آن زمینه رشد علف‌های هرز را از بین ببرید. همچنین توصیه شده در وسعت بالا کشت نشود تا امکان وجین علف‌های هرز وجود داشته باشد.
چمن موندو
چمن موندو هم می‌تواند به عنوان یکی از جایگزین های چمن مطرح باشد. جزء علف‌های تک‌لپه‌ای دائمی و همیشه سبز از تیره سوسنیان است. برگ‌ها به صورت خطی و نسبتا زخیم هستن و بین ۲۰ تا ۴۰ سانتی متر رشد می‌کنند و به سمت زمین مایل می‌شوند و ظاهری متراکم و بوته‌مانند را شکل می‌دهند. در صورتی که در فواصل کم کاشته شود پس از سه سال توده‌ها به هم پیوسته و فرشی یکپارچه از برگساره را ایجاد میکند اما سطح یک دست مانند چمن ایجاد نمی‌کند و به پاخور مقاومت زیادی ندارد.
اواخر بهار گلهای کوچک و پراکنده‌ای به رنگ سفید تا یاسی رنگ بر روی ساقه‌های باریک آن می‌روید. رشد آن کند است و نسبت به سایر چمن‌ها نیاز چندانی به چمن‌زنی ندارد. روش تقسیم آن از طریق تقسیم بوته‌های متراکم یا پاجوش است. چمن موندو در خاک غنی و کمی اسیدی و دارای زهکش مناسب بهتر رشد میکند. نیاز نوری آن نیمه سایه است و با خشک شدن سطح خاک باید اقدام به آبیاری آن نمود اگرچه تا حدودی به کم‌آبی و سرمامقاوم است.
هلکسین
چمن هلکسین که به دلیل برگ‌های ریزش به آن اشک نوزاد یا چمن عروس هم گفته میشود گیاهی رونده با بافت ریز و متراکم و سریع‌الرشد است. تراکم بالای آن مانع رشد علف هرز میشود. در تابستان گلدهی دارد و گلهای صورتی یا سفید دارد. در تمام طول سال حتی در زمستان سبز می‌ماند. آفتاب مستقیم را نمی‌پسندد و در نور غیرمستقیم بهترین رشد را دارد. رطوبت را دوست دارد و برای مناطق گرم و خشک مناسب نیست.
در صورتی که در اثر گرما و کم آبی آسیب ببیند با بهبود شرایط ترمیم خواهد شد مگر آنکه با ادامه شرایط ریشه گیاه نیز خشک شده باشد. در این صورت نقاط آسیب دیده باید کشت مجدد شود. همچنین در صورتی که هوا زیر صفر درجه برسد نیز ممکن است به مرور ریشه‌ها خشک شوند. تکثیر آن از طریق تقسیم بوته‌های متراکم یا خواباندن انجام میشود.
شبدر سفید
شبدر سفید گیاهی پوششی است که در علف‌زارها، چمن‌زارها و مراتع معتدل به صورت خودرو دیده میشود. این گیاه توسط ساقه‌های خزنده رشد میکند و توسعه می‌یابد. طول آن به حدود ۱۰ تا ۲۰ سانتی متر می‌رسد. مقاوم در برابر سرما است و دمای تا ۳ درجه زیر صفر را تحمل میکند اما به گرمای شدید تحمل ندارد و برای مناطق گرم و خشک مناسب نیست. همچنین مقاومت زیادی نسبت به پا خور ندارد. نیاز آبی آن متوسط است و در مناطق معتدل در تابستان‌ها باید روزانه دو بار آبیاری شود. رشد آهسته‌ای دارد و گلهای سفید کوچکی در بهار می‌رویاند.
چمن شبدر تمام طول تابستان بدون نیاز به آبیاری و یا با آبیاری بسیار کم، در بیشتر مناطق ایالات متحده، سبز باقی می مانند. شبدر نسبتا، در مقابل خشک سالی مقاوم بوده و وقتی که در اوایل بهار سبز می شود تا اولین یخبندان زمستان سبز باقی می ماند. حتی در جنوب ممکن است تمام زمستان را نیز سبز باقی بماند.
شبدر یک گیاه اصلاح کننده نیتروژن خاک است و خودش، کود مورد نیاز خودش را تولید میکند. بعلاوه گیاهان اطراف آن سالم‌‌تر و شاداب‌‌تر خواهند بود.
شبدر با أنواع خاکهای نامرغوب سازگار است و میتوان آن را در خاکهای فقیر نیز کاشت. عمر شبدر کوتاه است و باید پس از هر ۲ تا ۳ سال بذرپاشی تجدید شود.
لیزماکیا
لیزماکیا با برگ‌های کوچک به رنگ سبز روشن یک گیاه پوششی زیبا محسوب میشود که می‌تواند بر زیبایی فضای سبز شما بیافزاید. به دلیل اینکه این گیاه بیش از ۱۵ سانتی متر بلند نمی‌شود و هیچ وقت نیازی به کوتاه کردن ندارد به عنوان یکی از جایگزین‌های چمن نیز مطرح است.
برای کاشت این گیاه باید هر بوته نشای آن را در فاصله ۱۵ الی ۳۰ سانتی متر بکارید. لیزماکیا در سه ماه ابتدایی برای رشد مطلوب و پر شدن سریع فواصل به آبیاری زیاد و مستمر نیاز دارد و سطح خاک باید همواره مرطوب باشد. همچنین به رشد علف‌های هرز دقت کنید و هر از چند گاه به صورت دستی علف‌های هرز را وجین کنید تا تراکم و پوشش لیزماکیا کامل شود. پس از اینکه کاملا سطح مورد نظر با گیاه متراکم پوشیده شد علف‌های هرز به ندرت ممکن است بین آنها رشد کنند.
دایکوندرا
دایکوندرا یک گیاه دائمی است که به دلیل رنگ زیبا و برگ‌های کلیوی شکل و در عین حال انبوه و متراکم آن از گیاهان پوششی پر طرفدار است. به صورت رونده در سطح خاک توسعه می‌یابد و سطح زمین را با برگ‌های سبز روشن تا تیره می‌پوشاند. ریشه‌های سطحی دارد و طول آن بین ۵ تا ۱۵ سانتی‌متر می‌رسد. به همین دلیل نیاز به هرس و چمن‌زنی ندارد. اما در صورتی که ساقه‌های بلند آن چیده شود تراکم آن افزایش می‌یابد.
به طور معمول در مناطق معتدل تا گرم کاشته میشود اگر ریشه‌ها پس از آبیاری دچار یخ‌زدگی نشوند سرمای زمستان زیاد را نیز تحمل میکند. اگر به عنوان پوشش در فاصله میان سنگفرش‌ها به کار رود منظره زیبایی ایجاد میکند. همچنین برای کاشت در باغ‌های صخره‌ای و بین سنگ ها نیز مناسب است. در زمستان رشد آن کاهش می‌یابد و برگ‌ها تا حدی زرد میشود. دایکوندرا دارای قابلیت پاخوری کم تا متوسط دارد و در محل کشت خود مانع از جوانه‌زنی بذرهای علف هرز میشود.
دایکوندرا، برای رشد مناسب، نیاز به آفتاب کامل یا سایه آفتاب دارد. نیاز آبی متوسط دارد و در خاک مناسب با زهکش خوب رشد بهتری دارد.
